Η Σύλβια είναι σκηνοθέτις αλλα νομίζει οτι δεν είναι. Μένει σε μια πολυκατοικία του ’30 που στο υπόγειο έχει καταφύγιο οπου ο ιδιοκτήτης κρυβόταν στον πόλεμο. Επι δύο χρόνια η Σύλβια δε μπορούσε ν΄αποφασίσει τι ραδιόφωνο ν΄αγοράσει και γι’ αυτό στο σπίτι δεν άκουγε μουσική. Όταν ζούσε στο Λονδίνο αγόραζε κύβους με πίνακες απο εκθέσεις. Στο Βερολίνο μάζευε τα διαφημιστικά σπίρτα απο τα θέατρα. Έχει ένα κάδρο φτιαγμένο απο μικρά σκίτσα απο την αγαπημένη της παράσταση “όνειρο καλοκαιρινής νύχτας” που δούλευε ως βοηθός του Μιχαήλ Μαρμαρινού. Απο τη λάμπα στο σαλόνι της κρέμεται ένας μικρός στροβιλιστής.
