Λοιπον το νεο θέμα που θέλω να συζητήσουμε όλοι μαζί είναι τα πλακάκια, καθώς τελευταία μ επιασε μια ξαφνική επιθυμία (να ναι η Άνοιξη, να ναι που πήγα Βαρκελώνη δεν ξέρω) να βάλω στην κουζίνα πλακάκια με πατερνς, κι αφού η κουζίνα είναι ενωμένη με σαλόνι, θα σταματάει το ξύλο και θα έχουν το δικό τους μικρό χώρο τα πλακάκια, ποσα να χρειάζονται δηλαδη καμια δεκαρια εικοσαριά, ρωτάω το μάστορα ποσότητα, τιμή και χρόνο εργασίας και σας λέω, θέλω να το σκεφτείτε ως μια ανοιξιάτικη ανανέωση και δε θέλω να το φοβηθείτε το πατερν και να σκεφτείτε ναι αλλα μήπως το βαρεθώ (πράγμα που σκέφτομαι σχεδον για τα πάντα), γιατί σας βεβαιώνω οτι τα πλακάκια αυτά ειναι τόσο κλασικά που ειναι σα να βάζεις μονόχρωμα. Που σημαίνει οτι παραμένεις ήσυχος στο μινιμαλισμό σου, έχεις και τη χαρά της Άνοιξης και των χρωμάτων στο σπίτι σου και ταυτόχρονα γλιτώνεις τον κίνδυνο του καρακιτσαριού.