The wall

Στον τοίχο του δωματίου μου στο δημοτικό είχα κυρίως κάρτες με σκύλους που έπαιρνα με μανία απο ένα μαγαζί στην Κυψέλη και κάθε σκύλο ονειρευόμουν να τον έχω δικό μου. Στην εφηβεία οι σκύλοι αντικαταστάθηκαν απο τον Luke Perry, κυρίως σε ασπρόμαυρες αφίσες, γιατί όσο πιο ασπρόμαυρη η αφίσα τόσο πιο αλήτης ο Luke. Έκτοτε πέρασα απο πολλές φάσεις, απο κολάζ με όλους τους φίλους μου μαζί, απο γιγάντιο κοριτσάκι του Yoskitomo Nara που όποιος έμπαινε στο σπίτι ένιωθε οτι του πετούσε πάνω του πολύ θυμό και στην πραγματικότητα δεν έχω σταματήσει ποτέ ν’ αλλάζω τους τοίχους, λες κι ο τοίχος ας πούμε είναι κάποια μονάδα μέτρησης για το πόσο προχωράμε ή μένουμε στάσιμοι.

Το πιο ωραίο με τους τοίχους, όπως και με πολλά πράγματα στη ζωή είναι το οτι δε χρειάζεται να υπάρχουν κανόνες. Ναι, είναι δύσκολο να κρεμάσουμε κάτι ίσια (τουλάχιστον για μένα), αλλά πέρα απ’ αυτό, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι ν’ ακολουθήσεις το γούστο σου και το στυλ σου, είτε αυτό σημαίνει οτι κολλάς στον τοίχο μια τσίχλα , είτε οτι τον γεμίζεις με ζωγραφιές των παιδιών σου που γράφουν ‘μανούλα σ’ αγαπώ’ .

Ξεκινάμε απο το οτι δε χρειάζεται να κρεμάς μόνο κορνίζες στον τοίχο, σκέψου οτι έχεις έναν καμβά και μπορείς να βάλεις πάνω ο,τι θέλεις. Γλάστρες, καθρέφτες, κολάζ με φωτογραφίες, εξώφυλλα δίσκων, εξώφυλλα βιβλίων, κεραμικές κεφαλές ζώων (προσοχή μόνο μην είναι σε μέρος που περνάει κόσμος, θα ξεχάσω εγώ τη μοσχαροκεφαλή που είχα κοντά στην πόρτα και μου γινε κομματάκια και την είχα με κόλλα μέχρι το οριστικό τέλος της;)

Μικρά tips:

Δε χρειάζονται πολλά χρήματα. Οι εικόνες που σου αρέσουν μπορεί να βρίσκονται στο ίντερνετ και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τις τυπώσεις ή στη χειρότερη να τις παραγγείλεις απο κάποιο site οπως το etsy ή το desenio.

Αν προτιμάς να βάλεις τις εικόνες σε κορνίζες, αγοράζεις κορνίζες απο μαγαζιά σε προσιτές τιμές σε κάθε χρώμα και σχέδιο, ακόμα κι απο το σουπερ μαρκετ. Ακόμα κι αν οι κορνίζες είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, αν σου αρέσουν μπορείς να τις βάλεις όλες μαζί και να τις κάνεις να ταιριάζουν. Μην το φοβηθείς.

Άλλοι σχεδιάζουν με μετρημένες αποστάσεις στήνοντας τα κάδρα πρώτα στο πάτωμα κι άλλοι ακολουθούν τον αυθορμητισμό της στιγμής, κάνοντας την πρώτη τρύπα για να βάλουν το πρώτο κάδρο και μετά συμπληρώνουν τα υπόλοιπα (το έχω κάνει με μεγάλη αποτυχία) . Αν δε θέλεις λοιπόν να τα βάλεις όλα στο πάτωμα για να δεις πως θα ναι, μπορείς να κολλήσεις μερικά στον τοίχο πρόχειρα με blue tack, για να έχεις την τελική εικόνα χωρίς να χαλάσεις τον τοίχο. Προσοχή μόνο αν έχουν βάρος υπάρχει κίνδυνος να πέσουν (κι αυτό το έχω πάθει, οι μισές μου κορνίζες έχουν σπάσει έτσι).

Δε χρειάζεται να τα κάνεις όλα σε μία μέρα. Οι τοίχοι γίνονται σιγά σιγά. Ξεκίνα με 5 έργα και στην πορεία μπορείς να συμπληρώνεις.

Έχε έναν άλλον άνθρωπο για βοήθεια όταν χρειαστείς να κρεμάσεις κάτι για να στο κρατάει στον τοίχο να βλέπεις πως θα είναι. Καλά έγω θα τον έβαζα και να μου τα κρεμάσει, εσύ κάνε ο,τι νομίζεις.

Παρακάτω βάζω εικόνες για έμπνευση, οι περισσότερες απο σπίτια που έχω φωτογραφίσει και κάποιες που βρήκα στο ίντερνετ